 |
W tym wpisie opadnie niejedna maska |
Czy zauważyliście, że w literaturze, malarstwie, fotografii,
muzyce przewijają się podobne motywy? Z tym, że zostają one oddane innymi środkami wyrazu, innymi technikami. Analogiczne zjawisko zachodzi w
przypadku typów wyglądu, osobowości, relacji, przedstawianych na różne sposoby w różnych dziedzinach sztuki. Carl Gustav Jung, najwybitniejszy uczeń Sigmunda Freuda, stworzył pojęcie archetypu. Ono wyjaśnia obecność pokrewnych wątków w rozmaitych kulturach i ich wytworach. Archetypy są wpisane w ludzkość.
W trakcie pracy nad Odcieniami czerwieni (i po niej) przeglądałam artystyczne fotografie. Odnajdywałam na nich, także przypadkowo, odzwierciedlenie opisanych postaci czy podjętych wątków. Okazało się, że ten sam bohater może mieć twarze wielu osób. Uzbierałam trochę portretów, również malarskich i chcę podzielić się nimi z Wami. One także opowiadają pewne historie. Ilustracje zdominowała główna postać, z racji retrospekcji i introspekcji, którą przeprowadza w książce. Prace podzieliłam na kilka kategorii.
Jestem ciekawa, czy te materiały będą zgadzać się z Waszymi wyobrażeniami? Ukierunkują je? A może rozwiną historię z powieści, prezentując ją na swój wizualny sposób?
Żeby było po bożemu, podaję opis książki. Magda jest biseksualną,
uwodzicielską studentką, która interesuje się sztuką. Bardziej niż malarstwem
zachwyca się jednak nastolatkami przypominającymi Lolitę i mężczyznami z
diabłem za skórą. Jej życie zdominowały dwa uzależnienia: od miłości i od bólu.
Tłumaczy, że przechodzi od czerwieni namiętności do czerwieni krwi. Z jednej
strony, odkrywa różne oblicza przyjemności. Z drugiej jest nadwrażliwa i często
czuje się zraniona. Żeby odreagować cierpienie psychiczne, okalecza się. Jest
to jej nawyk, ukształtowany w dzieciństwie przeżywanym z ojcem alkoholikiem i
zimną, despotyczną matką.
MAGDA, NARRATORKA
Kobiecość, zmysłowość
Są to cechy, do których bohaterka nieustannie nawiązuje,
na których szczególnie jej zależy.
Maki odnoszą się też do snu, w tym do
snu wiecznego, a w ten pragnie zapaść główna bohaterka.
Refleksyjna, smutna strona osobowości
Samookaleczanie, cierpienie
Dwie poniższe prace oddają główne założenie powieści. Wyrażają zarówno namiętność, jak i ból.
Powyższe
zdjęcie szczególnie pasuje do rozdziału trzeciego, „imprezowego”, pt. Nimfomanka?.
W rozdziale drugim, Bogini, bohaterka (jako
dziewczynka) uczestniczy w katolickim nabożeństwie. Wraz z innymi kobietami śpiewa popularną pieśń maryjną, w której padają słowa: "Zawitaj, bez zmazy lilijo". Biała lilia odnosi się do Maryi, ponieważ jest symbolem czystości i niewinności. Magda jest jak biała lilia, która na skutek różnych doświadczeń zabarwia się na czerwono.
 |
Fot. Parvana Photography, źródło |
MAJKA
- LOLITA, W KTÓREJ ZAKOCHUJE SIĘ MAGDA
Dziewczyny poznają się przypadkowo i wchodzą ze sobą w kontrowersyjny układ, który zaważa na ich kontakcie.
RELACJA
MAGDY Z MAJKĄ
Poniższe zdjęcia/obrazy nie zawsze oddają wygląd
bohaterów. W ich przypadku chodziło mi przede wszystkim o charakter związku. Na ten z Majką składają się m.in. przyjaźń i wsparcie, szaleństwo i pożądanie.
Magda sądzi, że uwiodła Majkę i że panuje nad ich związkiem. Czy ma rację? Przekonaliście się bądź przekonacie się... mam nadzieję ;)
 |
Kadr z filmu Życie Adeli |
Syreny
W
pierwszym rozdziale, Nimfetka, opisałam damsko-damską scenę erotyczną w wannie. Ostatni nosi tytuł Syreny. "Wodny" motyw pozostaje bardzo ważny. Kobiecość od wieków kojarzona jest z
wodą - zmiennością, wilgocią, życiodajną siłą.
RELACJA MAGDY Z IGOREM, JEJ CHŁOPAKIEM
Kochankowie chcą nawzajem uratować się od
wewnętrznych demonów. Magda, jeszcze przed poznaniem Majki, ucieka w miłość do Igora od własnych problemów. Próbuje
wyciągnąć ukochanego z matni jego nałogów. Sam Igor przypomina diabła-kusiciela.
Kobieta uzależnia się od niego, a raczej od burzliwych uczuć z nim związanych.
 |
Malowała Dorina Costras, źródło |
 |
Max Svabinsky, Duchowe pokrewieństwo, źródło |
 |
Remedios Varo, Pożegnanie, źródło |
Dzieła w tym wpisie ujmują tylko część postaci i tematów, które pojawiają się w książce. Na koniec obraz, który traktuję bardzo osobiście. Kojarzy mi się z "dzierganiem" czerwonej powieści.
 |
Remedios Varo, Czerwona tkaczka, źródło |
Później okazało się, że granat za oknem zwiastował mi kolor przewodni kolejnej książki traktującej o Magdzie, Mocy granatu.
Która z prac wpadła Wam w oko? Która poruszyła Was najbardziej? Może i Wy trafiliście na materiały, które według Was przedstawiają bohaterki, bohaterów moich powieści? Jeśli tak, podeślijcie mi je! Życzę Wam i sobie częstego doświadczania magii obrazów :)
Chętnych zapraszam do zapoznania się z innymi dodatkami
specjalnymi do Odcieni czerwieni:
- facebookowym albumem z
podobnymi powiązaniami, fotografiami i opiniami od czytelników, namiarami na
artykuły i recenzje KLIK,
- wpisem, w którym zestawiam fragmenty z obrazami
Egona Schielego KLIK,
- kolażowymi ilustracjami do powieści KLIK.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz