Jak mogliby wyglądać bohaterowie "Odcieni czerwieni"?

3/13/2018

Jak mogliby wyglądać bohaterowie "Odcieni czerwieni"?


W tym wpisie opadnie niejedna maska

Czy zauważyliście, że w literaturze, malarstwie, fotografii, muzyce przewijają się podobne motywy? Z tym, że zostają one oddane innymi środkami wyrazu, innymi technikami. Analogiczne zjawisko zachodzi w przypadku typów wyglądu, osobowości, relacji, przedstawianych na różne sposoby w różnych dziedzinach sztuki. Carl Gustav Jung, najwybitniejszy uczeń Sigmunda Freuda, stworzył pojęcie archetypu. Ono wyjaśnia obecność pokrewnych wątków w rozmaitych kulturach i ich wytworach. Archetypy są wpisane w ludzkość. 

W trakcie pracy nad Odcieniami czerwieni (i po niej) przeglądałam artystyczne fotografie. Odnajdywałam na nich, także przypadkowo, odzwierciedlenie opisanych postaci czy podjętych wątków.  Okazało się, że ten sam bohater może mieć twarze wielu osób. Uzbierałam trochę portretów, również malarskich i chcę podzielić się nimi z Wami. One także opowiadają pewne historie. Ilustracje zdominowała główna postać, z racji retrospekcji i introspekcji, którą przeprowadza w książce. Prace podzieliłam na kilka kategorii. 

Jestem ciekawa, czy te materiały będą zgadzać się z Waszymi wyobrażeniami? Ukierunkują je? A może rozwiną  historię z powieści, prezentując ją na swój wizualny sposób? 


Żeby było po bożemu, podaję opis książki. Magda jest biseksualną, uwodzicielską studentką, która interesuje się sztuką. Bardziej niż malarstwem zachwyca się jednak nastolatkami przypominającymi Lolitę i mężczyznami z diabłem za skórą. Jej życie zdominowały dwa uzależnienia: od miłości i od bólu. Tłumaczy, że przechodzi od czerwieni namiętności do czerwieni krwi. Z jednej strony, odkrywa różne oblicza przyjemności. Z drugiej jest nadwrażliwa i często czuje się zraniona. Żeby odreagować cierpienie psychiczne, okalecza się. Jest to jej nawyk, ukształtowany w dzieciństwie przeżywanym z ojcem alkoholikiem i zimną, despotyczną matką. 


MAGDA, NARRATORKA

Kobiecość, zmysłowość

Są to cechy, do których bohaterka nieustannie nawiązuje, na których szczególnie jej zależy.

Fot. Natasha Wong, źródło

Fot. Rimel Neffati, źródło

Fot. Rimel Neffati, źródło

Fot. Sylwia Nowicka, źródło

Fot. Laura Makabresku, źródło

Maki odnoszą się też do snu, w tym do snu wiecznego, a w ten pragnie zapaść główna bohaterka.  


Refleksyjna, smutna strona osobowości 


Fot. Rimel Neffati, źródło

Fot. Sylwia Nowicka, źródło

Fot. Edward Weston, źródło

Źródło


Samookaleczanie, cierpienie

Fot. Paul Apal'kin, źródło

Fot. Fabrizia Milia, źródło

Dwie poniższe prace oddają główne założenie powieści. Wyrażają zarówno namiętność, jak i ból. 
Louis Stilling, źródło

Fot. Rimel Neffati, źródło

Powyższe zdjęcie szczególnie pasuje do rozdziału trzeciego, „imprezowego”, pt. Nimfomanka?

Fot. Laura Makabresku, źródło

W rozdziale drugim, Bogini, bohaterka (jako dziewczynka) uczestniczy w katolickim nabożeństwie. Wraz z innymi kobietami śpiewa popularną pieśń maryjną, w której padają słowa: "Zawitaj, bez zmazy lilijo". Biała lilia odnosi się do Maryi, ponieważ jest symbolem czystości i niewinności. Magda jest jak biała lilia, która na skutek różnych doświadczeń zabarwia się na czerwono.

Fot. Fabrizia Milia, źródło

Fot. Fabrizia Milia, źródło

Fot. Parvana Photography, źródło

MAJKA - LOLITA, W KTÓREJ ZAKOCHUJE SIĘ MAGDA

Dziewczyny poznają się przypadkowo i wchodzą ze sobą w kontrowersyjny układ, który zaważa na ich kontakcie.

Fot. Nicholas Javed, źrodło

Fot. Sylwia Nowicka, źródło

Źródło

RELACJA MAGDY Z MAJKĄ

Fot. Wiktor Franko, źródło

Poniższe zdjęcia/obrazy nie zawsze oddają wygląd bohaterów. W ich przypadku chodziło mi przede wszystkim o charakter związku. Na ten z Majką składają się m.in. przyjaźń i wsparcie, szaleństwo i pożądanie. 

Fot. Sylwia Nowicka, źródło

Fot. Nicholas Javed, źródło

Fot. Shawn Nguyen, źródło

Magda sądzi, że uwiodła Majkę i że panuje nad ich związkiem. Czy ma rację? Przekonaliście się bądź przekonacie się... mam nadzieję ;)

Fot. Nicholas Javed, źródło

Kadr z filmu Życie Adeli

Syreny


W pierwszym rozdziale, Nimfetka, opisałam damsko-damską scenę erotyczną w wannie. Ostatni nosi tytuł Syreny. "Wodny" motyw pozostaje bardzo ważny. Kobiecość od wieków kojarzona jest z wodą - zmiennością, wilgocią, życiodajną siłą.

Fot. Ilse Moore, źródło

RELACJA MAGDY Z IGOREM, JEJ CHŁOPAKIEM

Kochankowie chcą nawzajem uratować się od wewnętrznych demonów. Magda, jeszcze przed poznaniem Majki, ucieka w miłość do Igora od własnych problemów. Próbuje wyciągnąć ukochanego z matni jego nałogów. Sam Igor przypomina diabła-kusiciela. Kobieta  uzależnia się od niego, a raczej od burzliwych uczuć z nim związanych

Malowała Zhana Viel, źródło

Malowała Dorina Costras, źródło

Max Svabinsky, Duchowe pokrewieństwo, źródło

Remedios Varo, Pożegnanie, źródło


Dzieła w tym wpisie ujmują tylko część postaci i tematów, które pojawiają się w książce. Na koniec obraz, który traktuję bardzo osobiście. Kojarzy mi się z "dzierganiem"  czerwonej powieści. 

Remedios Varo, Czerwona tkaczka, źródło

Później okazało się, że granat za oknem zwiastował mi kolor przewodni kolejnej książki traktującej o Magdzie, Mocy granatu

Która z prac wpadła Wam w oko? Która poruszyła Was najbardziej? Może i Wy trafiliście na materiały, które według Was przedstawiają bohaterki, bohaterów moich powieści? Jeśli tak, podeślijcie mi je! Życzę Wam i sobie  częstego doświadczania magii obrazów :) 

Chętnych zapraszam do zapoznania się z innymi dodatkami specjalnymi do Odcieni czerwieni:
- facebookowym albumem z podobnymi powiązaniami, fotografiami i opiniami od czytelników, namiarami na artykuły i recenzje KLIK,
- wpisem, w którym zestawiam fragmenty z obrazami Egona Schielego KLIK,
- kolażowymi ilustracjami do powieści KLIK.
Za kulisami okładki

3/01/2018

Za kulisami okładki


Wewnątrz okładki Mocy granatu, czyli powieści o zmiennej namiętności i tożsamości, przybieraniu różnych ról, znajdują się dwie części tej samej fotografii.  Przedstawia ona główną bohaterkę. Jedną z ról, w którą się wciela, jest fotomodelka. 

Zdjęcie zostało dopasowane do szaty graficznej całości. We wpisie zestawię je z oryginałem. Pokażę Wam również inne, nie mniej ciekawe skutki sesji, na której zostało wykonane. Jej autorką jest Beata Kowska (A. D. 2017 jeszcze Kubiak). Tradycyjnie w notce będą się przewijać skojarzenia z różnymi dziełami sztuki. Miłego oglądania!

W drukarni. Fot. Edipresse Książki


Skojarzenie/dygresja. Diego Velazquez, Wenus z lustrem, źródło. Dodam, że bohaterka mojej książki studiuje historię sztuki







Do wytatuowania bohaterki zainspirowała mnie lalka o imieniu Noire, którą stworzyła Marina Bychkova.  

Źródło. Inne lalki zobaczycie na stronie http://www.enchanteddoll.com

O tatuażu wspominam m.in. w poniższych fragmentach:

„Wypełnione misternym ażurem skrzydła rozciągały się aż na łopatki. Odwłok owada składał się z małych kuleczek przypominających perełki. Ważka miała ludzkie dłonie z długimi spiczastymi palcami. Wyciągała je w stronę szyi, jakby chcąc ją podrapać”.

„Lolitka, zachwycona ważką, przesuwała dłońmi po ażurowych skrzydłach. Muskała je wszystkimi palcami. Spod nich promieniowało znajome ciepło. Poruszające się po moich plecach ręce stapiały się ze skrzydłami. Zamieniały się w nie”.



Więcej o zawartości Mocy granatu, np. kim jest lolitka, dowiecie się z poprzedniego wpisu KLIK. Oczywiście zachęcam do dogłębnego zapoznania się z wnętrzem powieści. A teraz czas na skutki uboczne sesji.


Powyższa fotografia kojarzy mi się z aktami autorstwa Egona Schiele, np. z tym. 

Źródło obrazu

A co powiecie na zdjęcia w przydymionej czerni i bieli?



Ograniczyłam moje komentarze, żeby tym razem  ujęcia i obrazy powiedziały Wam najwięcej, wprowadziły w swoją atmosferę. Życzę Wam przyjemnego i – jednak – wielobarwnego wieczoru.
Copyright © Marta Motyl